Georg Trakl

Urodzony 3 lutego 1887 w Salzburgu, zmarł 3 listopada 1914 w Krakowie – poeta austriacki reprezentujący ekspresjonizm.

Przedmiotem jego poezji jest sens istnienia, śmierć, zniszczenie i przemijanie. Reprezentował dekadentyzm i katastrofizm, przewidywał upadek Austro-Węgier. W 1910 zdobył wykształcenie farmaceuty. W tym zawodzie pracował w szpitalu w Innsbrucku, a po wybuchu wojny został wcielony do armii i wysłany na front. Na skutek kontaktu z ciężko rannymi i umierającymi żołnierzami popadł w głęboką depresję. Leczony w szpitalu w Krakowie zmarł wskutek przedawkowania kokainy.

Trakl jest jedną z najciekawszych postaci niemieckojęzycznej sceny literackiej XX wieku, postrzeganą jako indywiduum kontrowersyjne, którego dzieciństwo i młodość naznaczone zostały skomplikowanymi relacjami z matką poety, jego domniemaną kazirodczą miłością do własnej siostry Grety, nadużywaniem narkotyków i alkoholizmem. Wiersze Trakla wpisują się - formalnie i znaczeniowo - w nurt ekspresjonistyczno-symboliczny i wywarły ogromny wpływ na kolejne pokolenia artystów, głównie ze świata muzycznego (powstały liczne kompozycje ilustrujące utwory austriackiego twórcy). Od 1952 roku rodzinne miasto poety przyznaje nagrodę jego imienia, Georg-Trakl-Preis.

____________________________________________________________________________________

Twórczość:

Gedichte (1913)

Sebastian im Traum (1915)

Die Dichtungen (1917)

Polskie przekłady:

Poezje, tłumacze różni, PIW 1973

Poezje zebrane, przeł. Andrzej Lam, rim-press 1992

Jesień duszy, przeł. K. Lipiński, Miniatura 1993

Wiersze z rękopisów, przeł. Andrzej Lam, PWN 2000

Instytut Mikołowski opublikował Poezje wszystkie, przeł. Andrzej Lam (IM, 2012).