Marcin Sendecki "11 przypisów do "22" oraz 33 inne obiekty tekstowe"
Sam tytuł najnowszego tomu wierszy Marcina Sendeckiego 11 przypisów do „22” oraz 33 inne obiekty tekstowe może od razu narzucić siatkę odniesień do konkretnych zapośredniczeń. Wszak stojące w tytule „22” to nic innego, jak tytuł tomu wierszy Sendeckiego wydanego w 2009 roku, zawierającego w przeważającej mierze sonety, który teraz zostaje twórczo rozwinięty jedenastoma „przypisami” w postaci, a jakże, również sonetów, którym towarzyszą - niejako na prawach eskorty - rozpisane w zróżnicowanych formach wiersze i mikro prozy.
Ale tak rozbudowany tytuł, jak sygnujący najnowszy tom, jest raczej konstrukcją techniczną, będącą widomym znakiem źródła i jednoczesną zapowiedzią nowych obiektów tekstowych. Istotnie, wiersze czy prozy w nim pomieszczone, szczególnie te, które nie posiadają określonej formy, występują tutaj na prawach bardziej tekstu niż klasycznego podziału. Ale znajdujemy w tych partiach i też „obiekty” posiadające zwartą formę, wyrażoną w regularnym metrum bądź ufundowaną na prawach pantum. Wiersz Sendeckiego to pełen intensywnej, ścieśnionej treści zapis wywiedziony z urywka lub fragmentu, skupiony na eksploracji bezpośrednich stanów zjawień (emocji, dialogu, wspomnień, odczuć czy przywidzeń), tasowanych i rozszczepianych za pomocą szybkich zmian językowej amplitudy. Tygiel, jaki powstaje na przestrzeni całego tomu, złożony jest z wielopoziomowych sekwencji - regulowanych tonem oraz miarą wypowiedzi - sięgających w rozryte i spękane obszary egzystencjalnych uobecnień. Niewątpliwie, ważną rolę odgrywa tutaj kontekst w postaci dedykacji ( Pamięci mojego przyjaciela Cezarego Bema 19 października 1971-24 września 2017), który stanowi nierzadko kanwę dla treści wiersza (np.: Sąsiadki, Niemoc, Za oknem), i w postaci dość licznych przywołań śladów jego – Przyjaciela - istotnej obecności w żywej pamięci autora, stanowi centralny dla całej książki punkt orientacyjny. Innym zaś zwornikiem poetyckiej narracji w niektórych utworach ( Prund, Kowboje, Storno, Tran) są semantycznie otwarcia na - dość przewrotnie ukazywane, wypełnione niemałą dozą ironii - atrybuty współczesnego świata, zarojonego językowymi kliszami, które są przez autora tak chętnie kompromitowane. Wiersze meandrują zakosami, rwą się w swym toku i na krótko scalają, prowadzą po szczątkach, jakie zostają po silnych i dramatycznych doznaniach, i jednocześnie umykają konwencjonalnym próbom odbioru, gdyż wszelkie sposoby naocznej pochwytności rozbijane są sztorcującym językiem, oddającym w swych przebiegach i raptownych skrętach dysocjacyjną naturę życia nie tylko bieżącego, ale jako takiego, co miało już miejsce W dawnych czasach, których nie doczekamy.
Maciej Melecki
Marcin Sendecki 11 przypisów do „22” oraz 33 inne obiekty tekstowe
Wyd. Instytut Mikołowski, 2017
Str. 64
Oprawa: miękka, ze skrzydełkami
ISBN: 978-8365250-31-5
Cena: 18 zł
ZREALIZOWANO ZE ŚRODKÓW MINISTERSTWA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO RP
