Eva Runefelt "Miękki mrok. 17 wierszy"
Wiersze z tomu "Miękki mrok. 17 wierszy"
(przełożył Zbigniew Kruszyński)
Ostatni dzień listopada
Rośliny doniczkowe odwracają liście na zewnątrz
Są tacy
którzy przechodzą obok
przez żółtą ścianę ogniową
i mierzą
kwadraty do zamieszkania
W domach które jeszcze goszczą ludzi
czerwona lampa odsłania
koronkowe firanki
Ktoś odsuwa
rękę
trzymaną
blisko siebie
Tutaj
woda ukryta jest
w roślinach
a zielona konewka
stoi pod otwartym
kranem
Włochata tęcza
odbita w lustrze
Popołudnie,
ciasno, dźwięki
za godzinami
Nie oczekujmy
więcej
* * *
Krótko
Niewzywani przychodzą
Ci co od dawna leżą
obok siebie
W krótkiej wieczności
u umierającego
mają miejsce
W zdumieniu
u tego co stopniowo
opuszcza sam siebie
zmarli mogą się już pokazać
Potem miękki mrok
Rozdzieleni w bezsensie
którego nikt nie zna
Nie wiedząc o sobie
poza wiecznością
Atrybut Boga
nie posiadać się
i być własną nieobecnością
* * * *
Schronienie
Kto wydobywa ostatni oddech
z ust
To jest stara baśń
Teraz Bóg zostawia umierającego
jako schronienie
i powraca do nicości
* * *
Chwila
Czy to
decydująca chwila?
Kuli się w otaczającym pokoju
Ręka przygarnia
krótki moment, wydobywa go
z czasu
To moja chwila
nie chce trwać dalej
Jagoda wypełnia się swoim smakiem
Kropla, odroczenie,
jeszcze nie pamięć
Ty jesteś chwilą
która moją rękę
wciąga w siebie
* * * *
Lód
Kiedy idziemy do domu woźny zamienia dziedziniec w lód
poranki będą kruche jak przerwa między rękawem
a rękawiczką. Chciałabym żeby ramiona rosły nocą
bo nie mam oparcia i równowagi gdy na nogi
wkładam niebieskawe łyżwy. Śliskie lodowisko owija
mnie, jestem owadem w słoiku nigdzie
nie dojadę ale zauważam że spod nierównego lodu coś
chce się wydostać, to morze. Chodzić po lodzie
to jak pragnąć śmierci, ręka chwyta za wątłą stopę
i woda podnosi się do oczu, moich oczu, oczu mamy,
babci, nas, które nigdy nie wychodzimy na lód.
EVA RUNEFELT - szwedzka powieściopisarka i poetka. Zadebiutowała w 1975 roku powieścią I svackan. Jej zbiory poezji obejmują En kommande tid av livet z 1975 r. i Mjuka mörkret z 1997 r. Laureatka wielu nagród literackich w tym.: Nagrody Doblouga, Nagrodę De Nio Lyrical. W 2018 roku została laureatką Nagrody Tranströmera.
Wydawca: Instytut Mikołowski & Fundacja Miasto Literatury, 2020
Przekład: Zbigniew Kruszyński
Seria Poetycka: "Laureaci Nagrody Tomasa Tranströmera" Nr 3
ISBN: 978-83-65250-79-7
stron: 30
Okładka miękka, foliowana
cena: 18 zł
Książka ukazała się w Serii Poetyckiej "Laureaci Nagrody Tomasa Tranströmera", wydanej z okazji Dni Tranströmerowskich organizowanych od 2017 r. w Krakowie i Katowicach przez Fundację Miasto Literatury i Katowice Miasto Ogrodów - Instytucję Kultury im. Krystyny Bochenek.
