Zapraszamy na spotkanie poświęcone życiu i twórczości ZDZISŁAWA JASKUŁY (1951-2015) związane z promocją jego książki "Maszyna do pisania. Widziane ze Wschodniej" (Wyd. OD DO, Łódź, 2015).

W spotkaniu weźmie udział SŁAWA LISIECKA (żona i wydawca).

  

 

Prowadzenie:

Maciej Melecki i Krzysztof Siwczyk

 

 

 

Zdzisław Jaskuła (ur. 27 grudnia 1951 w Łasku, zm. 24 października 2015 w Łodzi) -€“ poeta, pisarz, autor adaptacji i piosenek teatralnych, reżyser, społecznik. Dyrektor Teatru Nowego w Łodzi w latach 1997-€“1999 i 2010-€“2015. Był mężem tłumaczki literatury niemieckojęzycznej Sławy Lisieckiej. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1976 związany ze środowiskiem KOR. Pośredniczył w pomocy udzielanej robotnikom i ich rodzinom przez łódzkiego członka KOR Józefa Śreniowskiego nosząc im pieniądze, ulotki, kierując ich na porady prawne (miewał pod opieką dwie-trzy osoby jednocześnie). Z powodu wilczego biletu nieprzyjęty na Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. W mieszkaniu jego i żony Sławy Lisieckiej odbywały się stałe spotkania (salon Jaskułów czynny bez przerwy od połowy lat 70. do 1989) z niezależnymi artystami, pisarzami, aktorami oraz dyskusje, wykłady (także Towarzystwa Kursów Naukowych) i różnorakie imprezy kulturalne. Stale współpracował z „Pulsem” (własny dział poezji i własny felieton). Redaktor antologii „Siekiera, motyka, smok wawelski”. W stanie wojennym pisał, redagował i zajmował się korektą tekstów niezależnych. W 1970 przesłuchiwany po raz pierwszy w sprawie „Ruchu” pod pretekstem kradzieży maszyny do pisania. Od 1974 przesłuchiwany wielokrotnie i inwigilowany jawnie i skrycie. Od 1976 miał zakaz publikacji pod własnym nazwiskiem, dlatego pisał pod pseudonimami Grzegorz Landmann, Marek Gruda lub Sława Z. Lisiecka. W marcu 1976 relegowany z piątego roku Uniwersytetu Łódzkiego pod pretekstem braku egzaminu uzupełniającego z pierwszego roku (prawdopodobnie dla zastraszenia innych studentów).Przez wiele lat miał zakaz pracy i był nękany anonimowymi telefonami i listami od „przedstawicieli klasy robotniczej” i „życzliwych”. Uniemożliwiano mu wszelkie wyjazdy zagraniczne -€“ nie wstawiono mu pieczątki do dowodu osobistego umożliwiającej wyjazd do „krajów demokracji ludowej” i odmawiano paszportu do połowy lat osiemdziesiątych. W 1980 wraz z grupą łódzkich malarzy i grafików: Andrzejem Graczykowskim, Zbigniewem Janeczkiem oraz Januszem Pawłem Tryzno założył grupę Correspondance des Arts, która stworzyła siedem bibliofilskich wydawnictw ilustrowanych oryginalnymi grafikami. Oboje z żoną wielokrotnie karani przez kolegia orzekające (np. pod pretekstem zakłócania ciszy nocnej) i grzywnami. Próbowano pozbawić ich mieszkania, założono podsłuch telefoniczny, przeprowadzano rewizje i konfiskaty (głównie książek i wydawnictw niezależnych).W latach dziewięćdziesiątych m.in. dyrektor Teatru Nowego w Łodzi. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 2010 ponownie został dyrektorem Teatru Nowego w Łodzi. Jako poeta debiutował w 1969 na łamach „Poezji”. Wydał zbiory wierszy: Zbieg okoliczności, Dwa poematy, Wieczór autorski i Maszyna do pisania (1984). Zredagował antologię anonimowej poezji stanu wojennego Siekiera, motyka, smok wawelski (1982). Wraz z żoną dał nowe tłumaczenie Tako rzecze Zaratustra Fryderyka Nietzschego (1999). Autor wyboru poezji Gottfrieda Benna Nigdy samotniej i inne wiersze (2011). Redaktor działu poetyckiego czasopisma „Tygiel Kultury”. Wiceprezes Oddziału Łódzkiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Na łamach kwartalnika „Arterie” ukazywały się jego rozmowy z Jerzym Jarniewiczem w cyklu „Co do joty”. W grudniu 2015 ukazało się drugie wydanie Maszyny do pisania uzupełnione o felietony „Widziane ze Wschodniej”.

 

 

Czarno Biało Lewa Prawa

 

Mówię Ci nasze ciała są śmiercionośne

i nasze ciała są życiodajne Mamy jedną

szansę na przetrwanie i jedną więcej

na nieprzetrwanie Mamy wojnę ale

mamy pokój Mamy światło ale mamy

ciemność Mamy sprawiedliwość ale mamy

sądy Mamy poezję ale liczą się fakty

Nie opis snu a sen

Nie widzenie rzeczywistości a rzeczywistość

 

Fakty przemawiają na naszą niekorzyść

 

Żyjemy w świecie symetrycznym

 

Rękę prawą uzupełniamy ręką lewą i

w znosimy dom

 

1972

(wiersz z tomu)