Spotkanie z JAKUBEM KORNHAUSEREM - tłumaczem książek rumuńskich surrealistów: Gherasim Luca „Bierny wampir” i Gellu Naum „Vasco da Gama i inne cykle poetyckie” (wyd. IM).
Zapraszamy - 7 lutego 2020 r. godz. 18:00
JAKUB KORNHAUSER - literaturoznawca, teoretyk i historyk literatury, edytor, tłumacz, poeta. Adiunkt w Instytucie Filologii Romańskiej UJ. Redaguje serię wydawniczą awangarda/rewizje w Wydawnictwie UJ, serię literatury awangardowej w Instytucie Mikołowskim oraz serię prozy rumuńskiej w TAiWPN Universitas. Członek redakcji „Literatury na Świecie”, związany z „Nową Dekadą Krakowską”, sekretarz redakcji czasopisma „Romanica Cracoviensia”. Zajmuje się teorią awangardy i historią ruchów awangardowych, ze szczególnym uwzględnieniem surrealizmu i poezji konkretnej w krajach romańskich i środkowoeuropejskich, a także dwudziestowieczną literaturą francuską oraz kulturą Rumunii i Mołdawii. Brał udział w trzech projektach badawczych NCN lub NPRH dotyczących awangardy, ostatnio „»Nauka chodzenia«. Świadomość późnonowoczesna w metapoetyckich wypowiedziach przedstawicieli polskiej neoawangardy lat 60. i 70. XX wieku” (NPRH, 11H 13 0651 82) . Przekłada literaturę awangardową z języków rumuńskiego, francuskiego i serbskiego, m.in. Gherasima Lukę, Gellu Nauma, Ilarie Voronkę, Geo Bogzę, Paula Nougé, Miroljuba Todorovicia. Przygotował m.in. francuski (3-4/2015) i belgijski (4-5/2016) numer „Nowej Dekady Krakowskiej”, a także numer „Literatury na Świecie” poświęcony europejskiemu surrealizmowi (1-2/2016). Jego ojcem jest poeta, prozaik, krytyk literacki, tłumacz, literaturoznawca prof. Julian Kornhauser, a siostrą Agata Kornhauser-Duda.
Bierny wampir – arcydzieło Gherasima Luki i rumuńskiego surrealizmu opublikowane w języku francuskim w 1945 roku. Tajemnicza księga, w której esej o „obiektach obiektywnie ofiarowanych” przeistacza się w oniryczny zapis walki żądz. Przedmioty nabierają tu demonicznych mocy i unicestwiają świat logiki, racjonalizmu, porządku. W zamian zostajemy wrzuceni w przestrzeń nieustannych metamorfoz, w której marzenia senne, magiczne zaklęcia i poetyckie obrazy idą pod rękę z językowym nowatorstwem i intermedialną strukturą.
obiekty, te tajemnicze zbroje, pod którymi czeka na nas pożądanie, nocne i obnażone, te sidła z aksamitu, z brązu, z pajęczyny, oplatającej nas z każdym naszym krokiem; myśliwy i zwierzyna w cienistym lesie, równocześnie las, kłusownik i drwal, drwal zamordowany pod drzewem, przykryty własną brodą pachnącą kadzidłem, dobrem, to-nie-możliwym.
(fragment książki)
Vasco da Gama – opublikowany w 1940 roku najważniejszy poemat rumuńskiego surrealizmu. kapitalny punkt odniesienia dla powojennej poezji rumuńskiej. feeria językowych popisów i awangardowej jukstapozycji. niczym nieskrępowania wyobraźnia, która ma sobie za nic czytelnicze przyzwyczajenia i konwenanse. do tego intermedialna przewaga kręgów w dwóch wersjach, quasi-narracyjny mój zmęczony ojciec i na deser oniryczne uwagi na temat życia codziennego ptaków. poezja surrealistyczna dla tych, co lubią się wyrwać z uścisków semantyki.
